Her dönem çeşitli sanat dallarının ilgisini çeken müzik hakkında tarih boyunca filozoflar dikkat çeken yorumlarda bulunmuştur.
Bizde bu haberimizde sizlerle filozoflar ve müziğe bakış açılarını paylaşmak istedik.
*Konfüçyüs: Çin felsefesinin kurucularından ve Chou’lar devrinde yaşamış olan ünlü filozof, duyuların dışavurumunu ses ile tanımlar. Müziğe ontolojik tanımlama getiren ve müziğin yer ile gök arasındaki uyumu olduğunu kaydeden Konfüçyüs, bütün seslerin dimağdan geldiğini belirtir.
Yaptığı tanımlamalarda sesi bilip ahengi bilmeyen kuşların ve hayvanların, tonu bilip müzikten anlamayan insanların olduğunu dile getiren Konfüçyüs, müziği yalnızca büyük insanların anladığı üzerinde durur.
Pythagoras: Matematik, gökbilim ve müzik konularında çalışan ünlü filozof, sayıların ve armoninin bağlantısı üzerine önemli çalışmalara imza atmıştır. Pythagoras’a göre ruhun temizlenmesinde müzik bir araçtır.
Sokrates: Ünlü filozof Tanrıdan gelen bir sesin varlığına inanmış ve bu sesin kendisine, yapılması ya da yapılmaması gereken şeyler üstünde uyarmakta olduğunu açıkça söylediğini ifade etmiştir.
Platon: Müziğin eğlenceden ibaret olmadığını, ruhani bir boyut taşıdığını vurgulayan ünlü filozof, insan ruhunu sakinleştiren, dinginleştiren bu sanatın mutlaka eğitimde kullanılması gerektiğinin de altını çizmiştir. Müzik eğitiminin insanı yücelttiğini ve düzeni sağladığını savunan Platon’a göre, sözler müziğin efendisidir.
Aristoteles İnsanları müzik ve trajedi yoluyla temizlenip arındıklarını işaret eden ünlü filozof, müziğin ruhun eğitiminde önemli bir rol oynadığını vurgular.
Immanuel Kant: İlk kez estetik yargı sorununu ortaya atan Kant’a göre, müzik, ton duyumlarının zaman içindeki oyunudur.